Sıklıkla göğsüme vurur ağrılar,
Sonun zili yakın; başlar çağrılar.
Herşey gideceğim yeri doğrular,
Vuslat ister gönül cânana doğru.
Yemyeşil vahalar görürüm güngün,
Dünya silüeti ufkumda ölgün.
Âlem benden uzak, ruhum bir sürgün;
Vuslat ister gönül yârana doğru.
Gözlerim dalar da gider uzağa,
Kaç kez düşürüldüm yolda tuzağa?
Doydum yaşadığım bu mutsuz çağa,
Vuslat ister gönül handana doğru.
Kandım hatırına kırk yıl kahvenin,
Yıl düştü, azaldı dostum, sevenim.
Artık bize kalan ah ile enin,
Vuslat ister gönül Hannan'a doğru...
13.01.2015
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 25.1.2015 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vücudum zaman zaman ebedi yolculuğun raporlarını sunmaya başladı. Kalemime gelenler onun ilhamıyladır...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!