Vuslat Şiiri - Sevinç Kavuk

ilginç bir söyleşiden dinledim sevgiyi, içtenlikti her biri
Allah Adem’i kırmızı topraktan var etti, denildi
Düşünce duyarlığım secde etti, güzellikler olduğu sevgiyi
Vuslat…

Selam olmadığına üzgündü Adem, var etti kadını
Allah ile kul arası selam doğdu varlığı, yücelik duygulanımı
Allah tek! Kulunu yüceltti çift güce hayranlığını
Önce her toprağına ruhun rayihası o sevgisini eşliğe kattı
Sonra erkek kadın eşliğini sevgili değeriyle kutsattı
Yer çekimi, çoğalma cazibesi aldatmamalı
Nefsine diyetini hakimiyetle koru, dünyan o cennet vatanı

Yaşamak değil keyfiyetle doğum artıları
Hep korumak her var olanı demek olabilirdi anlamı

Güzel bir kokudur dimağa ruhun bedensel fizik ile varlığı
Vuslat…

Lakin, vuslatı anlayabilmeme yardım et ey ruhum
Eşiğindeyim bak, arzuluyum, duyguluyum
Gerdanımda bu koku fiziksel, beşeri koku
Eşyanın ruhu kokuyor, bir nur ver! anlayış duygusu
Ruh o koku, koku o ruh, vuslatı ey duygum
Nerdesin, ne yapıyorsun, uyuyorsun sen uykumu
Ben korumayı koklamaya yolculuğuyum

Vuslat yoldaşım belki, yoksa kavuşacağım mı o?
Vuslat…

Eylül 2007