Vurur Mehtabın Şavkı Şiiri - Behçet Bilgiç

Severim ben geceyi yıldızlar panayırı
Yok olur hicranlarım şöyle seyre dalınca
Yeşeriverir bir bir şu gönlümün çayırı
Dalarım ben hep seyre gün karanlık olunca

Vurur mehtabın şavkı şu karanlık dünyama
Parlar gönül aynası yıldızlarla birlikte
Ben hep o vakitlerde ulaşırım mevlama
Pırıl pırıl parlayan o kızlarla birlikte

Uykusuz gecelerim onlarla hep şenlenir
Vuslata yol açılır kalbimde pırıltılar
Her günün batımında gönlüm hep neşelenir
Raks eder etrafımda bembeyaz kanatlılar

Gündüzler şer ocağı günahların çoğalır
Köşe başı tezgahlar köşeler can pazarı
Firavunlaştı güçler mazlumun ahı kalır
Bu adaleti yazan hangi dinin yazarı

iki yüzlü pazarda dostluklar can çekişir
kalmamıştır sığınak semadan el boş döner
hayvanlardan bir ses yok bak insanlar depişir
kapalı nur kapısı mum sahte ışık söner

Size kalsın gündüzler geceler benim olsun
Örter hüzünlerimi gecenin karanlığı
Çekin şu perdeleri odama yıldız dolsun
Ben hep gecelerde bulurum insanlığı
İstemem ben gündüzü olursa gecem olsun