Vurgun Kelimeler Dökülür/ Dudaklarımdan...

Tüm yaşanmışlıklarımı alıp yanıma
Hoşçakal hüzünlerine aldanıp
Elveda buseleri titrerken yanağımda
Gidiyorum bu şehirden
Dilimde türküler
Belimde silahım
Yüreğimde seninle

Sevdamı sarıp ömrüme
Yolların acımasızlığına inat
Yeniden harlanırken bedenimde yangınlar
Seni yaşayarak sensizliğe inat
Bulutların gizemine başkaldırarak
Gidiyorum

Vurgun kelimeler dökülür dudaklarımdan
Saçların savrulur talan olmuş geçmişime
Çocukluğum gülümser
Ben ağlarım
Varsın kanasın günler
Gidiyorum

İçtiğim bu son sigara kız kulesine karşı
Bu son duman İstanbul'da bıraktığım
Yitik hayaller peşine
Lal olurken umutlar
Düşlerim düşer gecenin koynundan
Ey İlkbahar gülüşlüm
Gidiyorum

Yaşamak kadar sevdiğim İstanbul'u
Ölüm kadar sevdiğim seni bırakıp
Sensizlik kadar sevdiğim kendimden vazgeçip
Puslu sokakların tenhasına
Buruk sevinçler takınarak
Beden ağır gelsede ayaklarıma
Bu sonu sana varmayan yollarda
Ağız dolusu gülmelerimi terkedip sana
Gidiyorum

Gidiyorum güzel
Ardımda yırtık resimler
Yetim sevmeler kaldı
Düşmanlarım gülsün gayrı
Hançer hançer vurulurken düşlerim
Yanımda uçurumlar
Beynimde çocuk kahkahalar
Sırtımda ihenetler oynasın
Gidiyorum gülüm
Tüm analar kaderime ağlasın
Varsın İstanbul yansın
Mil çektim gözlerime
Gamdır bu
Gece gece
Demdir bu
Çözülmez bir bilmece
İsyandır bu
Yaşayan her aşka
İntihardır bu gülüm
Alın teri masumluğunda...