En köhnesinden bir akşam vakti
En daralında istanbul
Bir şiir çıkartıyorum en deriniden yüreğimin
Vurgun mesafesinde
Vurgun yiyorum tam doruğunda sevdanın
Oysa,, oysa ne şiirler yazacaktım sevdaya dair
Ne umutlar uçacaktı
Birden kayboldu ayak sesleri ve izleri
İz düşümü yaşadım! ! ! düş düşümü gibi
Düşü/mü
düşürmüşüm
Kaybetmişim düşümü
Yarım yarım cümleler
tamlarım eksik
Eksikse bir yarım bir yarım daha
Tamlığa aday
Oysa tam diye başlamıştı
Tamlığı yaşayacak tam sevecektik
Tam sevmedi yürekler
Yarımı böldük ortadan
Tamda vurgundan önce
Vurdu
Vurgundu! ! !
Tam vurgun mesafesindeydi yüreğim
Ve şiirler çıkıyor şiirler yaşanıyordu halbuki
Tam aynı yolun yolcusu iken
Tam aynı hizadayken çarpışmadan geçiştik
Çarpardı oysa gözün gözüme
Olası ya sevebilir çarpılabilirdik
10/09/2007 20:47
Sevilay ŞahbazKayıt Tarihi : 10.9.2007 20:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve şiirler çıkıyor şiirler yaşanıyordu halbuki Tam aynı yolun yolcusu iken Tam aynı hizadayken çarpışmadan geçiştik Çarpardı oysa gözün gözüme Olası ya sevebilir çarpılabilirdik
![Sevilay Şahbaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/10/vurgun-87.jpg)