Vurdum duymaz oluyorum

Vurdum duymaz oluyorum bazı geceler, elimde fotoğrafın kalbimin sızısını dinlerken.

Bazen bir iki damla göz yaşı döküyorum, sigaramın sakinleştirici dumanıyla.

Sonra yaşadığımız onca hatıra geliyor aklımın silinmekte olan bir köşesinden.

Ne kadar unutmaya çalışsamda, gülen yüzün hatırlatıyor seni bana.

Alıyorum bende son kalan fotoğrafımızı elime, bakakalıyorum saatlerce.

Vurdum duymaz oluyorum bazı geceler, vurdum duymaz.

Duvarlar üstüme üstüme geliyor kimi zaman, boğulmak istiyorum bir avuç suda.

Bu şehir mi ki beni bu hale düşüren, yoksa senin aklımı tırmalayan sevgi dolu sözlerin mi.

Bazen ölmeyi istiyorum, yaşamın zorluklarından kaçarcasına.

Ölmek. ölmek yakışır mı bana, senin için yaşamayı seçmişken.

Belli ki artık kaldıramıyorum bu şehri, belli ki, divanelikten yoruldum.

Vurdum duymaz oluyorum bazı geceler, vurdum duymaz.

Gitme vaktimin geldiğini hissediyorum artık, seni unutturacak herhangi bir yere.

Belki korkuyorum seninle karşılaşmaktan, belki, görmek istemiyorum artık yüzünü.

Oysaki ölesiye sevmiştim seni, nasılda ölesiye.

Zamanla geçer diye ümit ediyorum, sana olan sevgim, kırgınlığım ve nefretim.

Vurdum duymaz oluyorum bazı geceler, vurdum duymaz.

Gittiğim yer bana seni hatirlatmayacak belki, zaten hatirlamayada pek ihtiyacım yok gibi.

Sende unuttun mu beni acaba? çünkü ben unutmaya başladım seni.

Sarf ediyorum son dizelerimi.
Gözlerim ağlamaklı, sözlerim zehirli bir ok gibi

Zaten Güneş gözükmeye başladı ufukta, neden uyumadın sabaha kadar der gibi.

Dedim ya güzelim, Vurdum duymaz oluyorum bazı geceler. vurdum duymaz.

Beytullah TOSUN