Vurana Kadar Şiiri - Hüseyin Celil

Od düştü içime yanıyor canim
çıkmıyor içimden dumanım benim
Kalmadı damarda kurudu kanım
Gelip cesedimi bulana kadar

Kalktı itibarin muhabbet olmaz
İnsan sevdiğinin yüzüne durmaz
Gardaşın yerini hiç kimse tutmaz
Bu garip gönlümü kirana kadar

Huzur bu dünyadan elveda etti
Kalktı muhabbetim sevgisi bitti
Gardaşım dedimse bir kazzık attı
Gerçek gardaşımı bulana kadar

Herkes bu dünyadan elbet göçecek
İnsan ektiğini elbet biçecek
Bu kötü günlerim bir gün bitecek
Bu garip gönlümü alana kadar

Akan sular acep tutar mı yosun
Göçersem dünyadan çekmeyin yasım
Kendime görmedim gardaşı hasım
Beni böyle yere vurana kadar

HUSEYİNİM büyüklüğün suçunda
Hep gardaşlar dedikodu içinde
Gardaş dediğim alacağın pesinde
Ben gardaşa arka durana kadar

HÜSEYİN CELİL