Vuran Çoğaldı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

VURAN ÇOĞALDI
Bizim memlekette ahir zamanda,
Puştun yarasını saran çoğaldı,
Bahane arayıp sapta samanda,
Deyyusluk harcını karan çoğaldı.

Nefsi emmareye yenik düşerek,
Ham ken şirret kazanında pişerek,
Gururlanıp , kibirlenip şişerek,
Destursuz menzile varan çoğaldı.

Pençesine yakalanıp illetin,
Sürüklene süsüklene zillerin,
Kesesine göz dikerek milletin,
Hali hatırını soran çoğaldı.

Soyu sopu bozuk vicdani fena,
Sazın bam teline vurarak pena,
Eyledi zalimi, gaddarı sena,
Özü çirkef, ruhu viran çoğaldı.

Edebi ahlakı kenara koyup,
Lanetli şeytan'ın sözüne uyup,
Ehli din görünüp, milleti soyup,
Mazlumu sırtından vuran çoğaldı.

Müçtehit' im kulluk nereye gider,
Atasına moruk, babaya peder,
Diyenler yüzünden olup derbeder,
Gönülü hatırı kıran çoğaldı,

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi