Vizyonun Ne Şiiri - Enver Ünver

Gelde seni gölgelerde değil,
Çalılar büyürken,
Gelecek baharda yapraklarda,
Çanaklı kayaların sulu çanaklarında ,
ipek tırtılının sicimlerinde,
sonra örmelerde, urganlard Görsün,
Sonra vizyonun dökülsn dilinden
Mahzende çürmüş kokuşqn şarap tütsülerinde neden?
Çünkü rutubetli nemli berhanerde kelimeler nasıl yazılrr?
Duvar dipleri, ılık gölgelerde, toprak, filizlenirken,
Sonra da bir lahit yahut lidya anıtında bir rölyef resim,
İnanma o tanrı yahut yaratan olamaz,
O sinde boşuna ebediyetleri aramak,
Tablo eski ama, okuyan yeni jenerasyon,,
Tam bu noktada viyzonun nedir? ,
Bütün güzellikleri dekoltede sergilerken,
Bir hayaldi deyip geçtiğin o yıllar,
Bunları bıraktı derken bir tutamdı zülfün,
Hetırlıyorum,,
Kara saçların işlenmiş bir rölyefti adeta,, evet öyledi,
Bilmediğim bir dünya aramıyorum
Bulduğum dünyada seni arıyorum,
Sen en güzel kıran tuvalette içinde , frapan,
Sen şimal esintisinde düşen kar beyazı,
Bir beyza içinde bazen, o zaman bu karmaşık iklimde,
Vizyonun ne?
İhmal etmeden bir cevap yazarmısın, çünkü biraz uzaktasın,
Senin hayat günlüğünde kış olsun istemiyorum,
Darbı mesel de ...Her vakitte seni böyle hayal tablosunda,
Unutulmak büyük ıstırap olmasın,
O zamandan kimse kalmadı ancak yontulmuş taşlar var
Kırallardan hatıra
Muazzam bir tebessümün altında ezilmeden,
Bir anda kurtularak karşında ihtiram içinde dururken ,
Soruyorum, o an, o gelecek zaman için,
Hemen söyle bekliyorum
Enver Ünver