Neyi çok sevmişsem vişne çürüğüne boyadım onu, kalbim koca bir boya kutusu, sakar bir kadınım ama ellerim maharetli büyük bir fırçadır, o halde ellerim de vişne çürüğüdür. o halde o şarkı da..
o halde aslında babam..
saçlarım neden kıvırcık, parmak uçlarım hep üşüyor neden?
biliyor musun, sokağımın is kokusu içimi çok ısıtır, sakarlıktan parmak uçlarımı yakarım, ben çorba yapmayı çok severim aslında, parmak uçlarımı yaksam da.
biliyor musun ellerimle yıldızları boyamalıyım sokak lambalarının içine de sürmeliyim elbette vişne çürüğünü.
vişne çürüğü neredeyse ellerini orada buluyorum, filleri seviyorum.
benimle gül, bana gül ve gül elbette, ve elbette ve o halde dikenleri hesaba katmayız.
Allah diyorum, Allah.
Anne; en çok seni seviyorum diyorum, annem önce Allah'ı sev diyor.
annem sev diyor, annem kendinden önce, annem de seviyor.
biliyor musun, seni hep yanıma oturtsunlar istiyorum, içim hoyratça nasıl da çocuklaşıyor.
malumdur sevdiğim şarkıyı duymak isterim böyle zamanlarda, deniz isterim.
kollarım varsa denizde pekala uçabilirim, ve denizi de vişne çürüğüne boyayabilirim.
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melike Çetinkayalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/09/visne-curugu-sevilmelidir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!