Virüs Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

korkuyorum
az önce okudum
ölümler ölümler
dünya ülkelerinden gelen sesler
durdurulamaz sonlar
ölümcül virüs
korku salıyor
hapsettim kendimi
tek yoldaşım dört duvar
dinmeyen öfkesiyle salgın
insan avlıyor
bir kabus değil
rüya da görmüyor dünya
kaçamıyor insanlık
ölerek kurtuluyor ancak
şaşkın ve dağınığım
korkumu çoğaltıyor
ölüm rakamları
saçlarımı kesiyorum
odam iyice karışık
duvar saati durmuş
sevimsizce bakıyor orada
yatak sandalye masa dağınık
beklenmedik gök gürültüsü
öldürecek beni
gözlerimde siyah güller açıyor
iyice azdırdı hava
virüs kadar korkutucu
sevemedim yağmuru
yakacağım bir sigara
kim bilir nasıl çıkar
yüzüm sabaha
yağıyor da yağıyor soğuk
bu gece dinmeyecek
hem yağmur
hem
ölümden haberler
korkuyorum rakamlardan
ülke ülke
salgın rüzgarından
uykularım kaçıyor
yeni yasaklar
yeni kıyametler
yeni ölümler
bitmeyen cinnetler
hiç geçmeyecek
bugünün gerçeği
virüsle ölmek ..

03.08.2020