Nokta koymanın her zaman mümkün olmadığı durumlarda, yetişir o muhteşem virgül (,) adeta bir Hızır gibi... Ve devam eder, yaşananlar, daha sonra yaşanacaklar... Adeta slogan edinmiştir ''Ben bitti demeden hiç bir şey bitmez asla.'' cümlesini... İçinde gül olan bir imla, noktalama işaretidir virgül... Düşünüyorum bulamıyorum, acaba böyle başka bir sevimli imla işareti var mı diye?
Savaşlar olur, savaşlarda kazananlar ve kaybedenler vardır. Kaybedenler, yani mağlupların boynu büküktür... Hele de bir İslam Toprağı ise kaybedilen yer, asla nokta koymazlar, koyamazlar, fetih ve gaza ruhu buna izin vermez... Virgül yetişir imdada, o virgül kaybedilen yer geri alınıp da yeni bir nokta koyulana kadar, dağarcığımızda saklanır da saklanır ta ki vatan sevgisi doruklara çıkana kadar...
Nokta bir de olur, üç de olur, daha da artabilir yazının durumuna göre, oysa virgül öyle mi? Tektir çoğu zaman, eğer ki noktalı virgül ile olan zorunlu birlikteliğini saymazsanız... Her ne kadar orada noktanın altında ise de onun ile yine de eşit statüdedir, kendini kolay kolay ezdirmez... Öyle her cümleye her kelimeye de kendini sezdirmez... Sessiz ve derinden gider...
Virgül de devamlılık vardır. Nokta bitirir, belki virgül koysalar nokta koyulacağı zaman olumlu çok şeylerde değişecektir... Bir arkadaş da ''Hayatımda virgüle ve noktaya çok dikkat ederim. Virgül gibi nerede duracağımı, nokta gibi nerede bitireceğimi iyi bilirim.'' demiş. Yine aşk ve sevgi dolu bir arkadaşımız da ''Seni asil insanların basit sevgileriyle değil, basit insanların asil sevgileriyle sevdim. Bu güzel aşkımıza nokta koyma, sana kucak dolusu virgül getirdim.'' diye bir cümle döktürmüş...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta