Eli kulağındadır şimdi gecenin, yüreği avucunda.
Bir çocuğun mavzer siyahı gözleriyle bakmak yarınlara.
Ve ağır ağır soluyor içimde yüzün.
Yalın ayak, yırtarcasına ciğerlerimi,
Koşuyorum umuda, sevdaya.
Koşuyorum ölümüne inat.
Koşuyorum bilinmezliğine bir gecenin.
“Dur” çaresiz bir ihtar olmuş dudaklarında.
Dönüp baktım tetikteydi elin.
Vur gözüm ne farkeder,
Koşarken umuda, sevdaya koşarken ölüme inat,
Vur sırtımdan,
Viran bir şehir gibi paslı hançerlerin bilinmez tutsaklığında,
Hadi durma vur.
Zaten farkında bile değildim yaşadığımın......
Kayıt Tarihi : 24.6.2004 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!