YASAKLI KİRAZ AĞACI
-Çocukluğuma dair
Ankara 1980 li yıllar-
yaslanıyorum zaman örülü duvarlara
dokunuyorum
Yaşamak
suskun bir sokak
ağır aksak geçişler malum
düşlerse bir çok adımın gerisinde
yeniden başlamanın sancısı sarıyor
yine yeniden-
‘bir ademin döşenir gözlerine yazmalısı
yakar kekremsi bir burukluk dudaklarını’
ikindi sonlarının telaşıyla yüklüyorum satırlara
Yol Düşleri
sükût varsa kızgın hançeri soğutmak da var
gece eşkıyalığının uzağında kalmak da
boynumuza dolanan söz taşları tüm bunlar
ağır, tek gerçekliği işgal olan taşlar
Yonca
seviyor-sevmiyor-seviyor
diye biten üç yonca falı
seviyoruma giden en kestirme yol
masumca tercih edilen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!