günkara
‘yüz kara gökyüzü kara yürekler kara’
hüzün perde perde aralanıyor Soma’da
bir kavganın
halep
sözde saygıdeğer dünyanın ortasında
apaçık bir yalnızlık
yükseliyor gök semaya çığlıklar
hıçkırıklar
Kablolu Hayat
gecem gündüzüne kanıkken
yollar kısalmakta acemice
namlunun ucundaki gölgen
sırra kadem
kayıp yakamoz
işgale uğrayan uzun bir gece
ardından tan vakti
çöküverir omuzlarıma yorgunluk
dünü bugünü
Kedi Yürüyüşü
kehribar rengi sokaklar
hüzün düşürüyor ne çok
yüzüme vuruluyor hükümran yalnızlığım
dar vakitler içinde
Limon Çiçeğinin Nazı
gün senin günün naz’lım
gören bilen düşünen yüreğimle
seni damlatacağım
mürekkebin gözyaşını içen kalemimden
Mülteci
bilmek ürkütse de beni
benliğimin rahatlığı; bilmek
yükselen sesimin çarpıntısı mı
bu sancı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!