Vicdan Şiiri - Müyesser Doğan

Yağmalanmış bir insanlık bizimkisi
Bir zorbalığın balyozun da eziliyor çocuk düşleri
Yağmalanmış bir vicdan bizimkisi
Kırıntılarına bastığın ümitlerin bereketi bitti.
Bir coğrafya da kandan yağmurlar yağıyor.
Bir mescidin minaresin de feryad göğe asılı kalmış
Bir bulutun bir yetime gölge olduğu
Kutsal denilen ne varsa beş para etmediği bir çağ peşimizde ki....
Ecelini oyuncağının mavi renginde taşıyor bir çocuk
Bir anne bedduayı sarıyor bir evlâd gibi...
Çığlığı göğsünü yaracak şiddette bir babanın.
Sustugumuz yer de konuşsun gerçekler.
Yağmalanmış bir insanlık
Yağmalanmış bir vicdan bizimkisi