Veysel Tezcan Şiirleri - Şair Veysel Tezcan

Veysel Tezcan

Sana değil küsüm kendime
Ben sana yandım yanalı
Ağlarım içten içe derdime
Ben sana yandım yanalı.

Bir köz olur bir harlanır

Devamını Oku
Veysel Tezcan

TÜRBE

Sana adaklar adadım gel dinle
Dileklerimi söylerim kısık sesimle
Üfle geçer o mübarek nefesinle
Senden medet umarlar türbe.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Bazı yakıldık, bazen asıldık
Bu candan geçtik türkülerim.
Turna olup göğe süzüldük
Kanatlanıp uçtuk türkülerim.

İl il gezip can dostu aradık

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Herkes vuramaz sazın teline
Mızrap pir sultan olmayınca
Kafes barındırmaz bülbülü
Sadık can yar olmayınca

Sebep nedir dünyaya gelmek

Devamını Oku
Veysel Tezcan

MAHSUNİ’YE ÖZLEM

YİĞİT HALA MUHTAÇ KURU SOĞANA
BİZDEKİ KEDERLER ÇOKCA MAHSUNİ
YİNE DEĞİŞMEDİ SOYAN SOYANA
BURDAN HABERLER BÖYLECE MAHSUNİ.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

AŞINMAZ

Köprü kur sen gönüllere
Yolun aşınmaz aşınmaz
Hoş söz söyle güzellere
Dilin aşınmaz aşınmaz.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

AZAD ETTİM

Terkeyledim bu kafesi
Ben gönlümü azad ettim
Alıp verdiğim nefesi
Sundum aşka azad ettim.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

AZİZE

Mevsimlerden bahardasın
Güzmüş gibi bakma Azize
Kor ateşlerde hardasın
Küsmüş gibi bakma Azize.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

BAHANESİ OLDU

Ta ki ezelden vardı aşk
Havva oldu bahanesi
Gönüllerde olurdu meşk
Sohbet oldu bahanesi.

Devamını Oku
Veysel Tezcan

BAK O ZAMAN

Doğruluktan dürüstlükten ayrılma
Çıkar için tehlikeden sıyrılma
Hak şerbetini iç hakkın katında
Bak o zaman neler, neler görürsün.

Devamını Oku