Veysel Tezcan Şiirleri - Şair Veysel Tezcan

Veysel Tezcan

Konuşur en güzel duyguları
Anlatır beni bana dilim
Söyler en güzel huyları
İyi kötü söyler dilim.

Acı konuşur kırar bazen

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Yalan doğru birbirine karışmış
Gerçek bilinmez devir değişti
Ahbap arkadaş ele karışmış
Dost bulunmaz devir değişti.

Hal bilinmez olmuş yar yanında

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Gör ne hale geldim zaman
İyiliğin başa kalkar oldu
Saçlarım ağardı halim yaman
Gözüm toprağa bakar oldu.

Geçer günler hatrım sorulmaz

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Terkeyledim ben bu kafesi
Ben gönlümü azad ettim
Onla alıp verdiğim her nefesi
Bildirdim aşka azad ettim.

Vefa aramadım gönül köşkünde

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Kendi mizanınla tartma beni
O kadar ilmin geniş mi dost?
Beni birde bana sor beni
Mizanın çöker, ölçer mi dost?

Hikmeti aldım yüce mevladan

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Güneş tamam ay tamam
Baktım bir sen yoksun
Sofrada herşey tamam
Karşımda bir sen yoksun.

Günüm var ömrüm var

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Kime Yandıysak Yakıldık
Sevda Kor Ateş Oldu Bize
Çıktık Karşısına Dikildik
Gözü Görmez Kör; Eş Oldu Bize.

Bazı İnandık Bazı Yanıldık

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Kime küseyim kime kırılayım
Derdimi size söylerim dağlar
Başından eksilmez dumanın
Halimi size diyeyim dağlar.

Nice yiğitleri bastın bağrına

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Yine kabeyi dolaştı gönlüm
Döner divane dinane
Boşa geçmiş bunca ömrüm
Geçer divane divane.

Açmadan soldu gülümüz

Devamını Oku
Veysel Tezcan

Bilmezsen güzel ile doğru kıymeti
İyinin yanında kötü incinir.
Düşmandansa iyinin inayeti
Dostun yanında el incinir.

Menekşe sümbüller aça dursun

Devamını Oku