Gökyüzünde parlayan yıldızımsın
Doğduğunda sönen ışığımsın
Öldüğünde Eylülde, hazanda
Gecenin karanlığında kayan sensin
Yıldızlarda ölür gökyüzünde
Aynı dünya
Aynı gök kubbe
Şehir farklı
Uzun yollar aştım
Denizden geçtim
Yine yollara düştüm
Karsız bir şubat günü
Yüreğimi güneşe verip
Adını kazıyacağım yüreğime
Unutmayacağım ne seni
Ne Mecnunun dilinden
Düşürmediği adını
Herkes gitti
Hayatımdan sonsuza dek
Sert rüzgârlarla kıyıyı döven
Son dalgalarda gitti
Son sözünü söyleyerek
Susuyorum
Bu nasıl bir hayat
İçtiğim kahvenin tadı yok
Uyuduğum uykunun düşü
Yaşadığım mevsimin kışı
Yüreğimde yalnızlık
Dörtnala at koşturuyor
Fark yedim aşktan
Eridim bittim
Rüzgara bıraktım
İçimdeki yenilgiyi
Dışımdaki sevgi ise
Etmiyor beni teselli
Yine gece
Yine yalnızım
En sadık dostum kahvem ve sigaram
Öyle bir yanıyorum ki
Ciğerlerim buram buram
Gece yarısı ikiyi çeyrek geçe
Yüreğimin en sıcak duygularının frekansını
Sana ayarladım ve sana en sıcak sevgilerimi yolluyorum
Yeter ki sen üşüme!
Her sabah bir kez görüyorum kendimi
Buğulu aynalarda üzgün görüntümü
Anlatamam yüreğimden geçenleri
Anlatsam da anlayamazsın ki
Şimdi sana seni seviyorum desem
Hadi canım sende dün bir bugün iki
Seni yalancı seni dersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!