Verenler Var Şiiri - Dursun Yelken

Bu yılı da geçtik, gelen yıllara;
Sabırla gelecek, yaz verenler var.
Milletin derdini atıp kenara,
Şükür, beyanatı tez verenler var.

Yoksulluk sınırı arş-ı âlâda,
İşsizlerin zaten başı belada.
Çalışan da eremiyor murada;
Ateşin üstüne köz verenler var.

Emekli maaşı dibin, dibinde;
Belli akrep, hükümetin cebinde.
İntibak, mintibak hayallerinde;
Yalandan kim ölmüş, söz verenler var.

Doğalgaz, elektrik hep sıra sıra,
Suyu da unutma, kalır fatura;
Telefon kapalı, ev zaten kira…
Mevtayı örtmeye bez verenler var.

Hakikat ortada, söylemek acı;
Almaya yetmiyor paranın gücü,
Namussuz baştacı, namuslu öcü;
Zengin veledine yüz verenler var.

Acaba suç kimde, söyleyin niye;
Rey verdi bu millet, muhterem beye.
Yaranın üstüne basılsın diye,
Cömertçe davranıp tuz verenler var.

Mazlumoğlu yakar beni zârları,
Boynu bükük halkın, o nazarları.
Sanki müze olmuş, semt pazarları;
Meyve, sebze ile poz verenler var.