Birden anımsadım ki;
Geri gelmeyecek şeyler var.
Dünden değildi hatıralar.
Uzun zaman oldu gideli.
Haftaları, yılları aştı geride kalışları,
Kiraz çiçeklerini, sonbaharı, seni...
Sanki bana bir şey fısıldıyorlar;
Gökyüzünden akıp giden bulutlar.
Bulutlar da sessizce kaçıyorlar,
Köşesine çekilince umutlar.
Çakmağımla bir ateş yakıyorum,
Bir masal diyarı gibisin sonsuza dek mutlu olunmayan, ne pirelerin berber olduğu ne develerin tellal, orada sadece acılar var. Damla damla yaşlar süzülür yanaklara, hem sen ağlarsın hem ben.
Yağmur bana gözyaşlarını hatırlatır, kurumuş papatyalar kadar kasvetli sözlerin sonbahar rüzgarı gibi uğuldar zihnimde ve bir an gelir ki ayrılır ellerimiz, ne sen bakisin ne ben.
Ayrılığın ezgisini ne vakit duysam, kalbi kırık ölenlere yas tutasım gelir, türküler mırıldanırım yalnızlığın kalbinden, Güneşin doğuşunu izlemek için sözleştik ama, ya sen gelmezsin ya ben.
Prangası vurulsa hasretinin;
Yüreğine, çaresiz mahkûm olsam.
Vehim gibi dumanlı suretinin;
Gözlerinde bitmez hülyaya dalsam.
Bir akşam üzeri çıkıp da gelsen,
Üzerimde ceketim, ayaklarımda çamur,
Bana yoldaş oluyor çiseleyen bu yağmur.
Sana bir çift sözüm var; Dinle beni ey keder!
Eğer rabbim dilerse, sebebini hâlk eder...
Dualar yankılanır belki arş-ı âlâda,
Ne üzücü! Seni bir daha göremeyecek olmak.
Keşke kesip atabilsem sevgini kalbimden,
Keşke seni hiç tanımasaydım.
Geceleri bu şehir artık sensiz olacak,
Kalabalığın içinde sen olmayacaksın artık,
Gözlerim gözlerini arayacak nafile,
Sen küsünce ateş de küsmüş artık,
Çakmak tütünü yakmıyor, çiçeğim,
Bir resmin var bende yarısı yırtık,
O da yüzüme bakmıyor, çiçeğim.
Kaf dağının ötesinde bir uzak,
Duvarlar, çocuklar, eski yollar; keşmekeş,
Akşam ezanına dek oynar dururduk serkeş,
Ve kaldırım taşları, su içilen hayratlar,
Ne kaldı ki geriye; iç çekmeler, heyhatlar...
Tüm öfkeli gözlerin, bakışları altında;
Açtı avuçlarını, dilenmeye başladı,
Bazı bağrış sesleri, binanın üst katında,
Acımasız çocuklar, bu deliyi taşladı.
Uyumaya çalıştı, bütün gece boyunca,
Bir akşam üzeri ufka dalıp da sessizce,
Gökyüzündeki bulutlara, öylece baktım,
Seyre dalıp güneşin batışını hâlsizce,
Semânın kızıllığında anıları yaktım.
Sonra karanlık birden ilhak etti heryeri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!