AHIMI ALDIN (kırık düşlerimin bekçisiyim)
Sevgilim bak ellere
Neşe ile gezenlere
Kalbimi kırdın her gece
Vurdun beni yerlere
ACILAR KIZILA ÇALAR
Gözyaşlarım kırmızıya çalar
Şehirler sensiz uykuya dalar
Kokundur sorgusuz aklım da koşan
Sensizliktir her yerimi yakan
Sen tuzaksın bana tuzak
kaç yaşındasın ölüm
kaç çiğeri yaktın bugün
sigara ateşi gibi düştüğün yeri ve çevresini dumana boğdun
ve kaç yüreği yerinde sökercesine ezdin
kaç yaşındasın ölüm
Buralarda şimdi kış
Farkında mısın bu kaçıncı kış
Oysa daha dışarıda bahar bende kış
Sensizken ıslıklarla adını anarken hain rüzgarlar
Adını ağzımda çalıyorlar sitemsizce
Yolların
DÜŞÜMDE Kİ KIZ
Seni gördüm dün düşümde yoldan öylece geçiyordun
Sen giderken dökülen yapraklar ardından adeta koşuyordu
Bense bakıyordum dona kalmıştım oracıkta
Sana ulaşmak sana seslenmek istiyordum ama sesim çıkmadı
Rüyamdan uyandım neden uyandım rüyamdan bitmesin istedim
Anlamsız kelimeleri dize getirsem
Şurda dursam sessizce islesem seni
Kararan kaderimi çizsem en derinden
Attığım adımlarım seni bana getirse
Cıvıldayan kuş sesinde başlasa umutlarım
HOŞÇA KAL..
Hoşça kal..
Gidenin son isteğidir çünkü o gidiyordur.
Geride kalandan hoş kalmasını diler..
Oysa giden dilese de kalan hoş değildir.
bende acılarımı gömdüm
sonsuzluğun gözyaşına
düşümü düşüncemi
günümü gülüşümü
bırakdım kederin salıngacına
huzur alamadım kalamıştan
KİBRİT KUTUSU
Anıları silmek mi
Hayalleri yok saymak mı
Kibrit alevi kadar kısa ömürde
Kibrit kutusu değimli dünyamız olan
Kış günü sobadan çıkın çıtırtılar değimli
HAYALİN GÖZLERİME KAÇTI
Ellerimi saran ellerin bensiz diyara
Gözlerime bakan gözlerin uzak bulutlara
Saçlarını nefesimden ayırdın
Umut sarhoşuna bıraktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!