Hayatım, hüzünlü satırdan iktibas gibi;
Yeter artık altını çizerek yıprattığım,
Beşinci boyuttan, hikâyeler anlattığım...
Vehim hayat rûhu boğan sökük libas gibi...
Sayfalarım sanki hüzünlü not defterinden;
Dert etmeyeceğim, nedir vahim vehimleri?
Ne zaman ayağa takılmış insan gölgeleri?
Vehim hayatlar Neptün’de astronot terinden.
Mehmet Fatih Uluzmanoğlu
Kayıt Tarihi : 4.2.2022 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!