14.08.2000 İstanbul Güngören Hastanesi
Aşk, varlığın ilk tapusu
Ve aşk varlıktaki ilk sır.
Sonunda kurulur pusu,
Dost bilinirken muhasır.
Ağzında yok ki bir tek diş,
İştahla hayatı ısır...
Bu ne çelişkili bir iş,
Evlât var ve ana kısır.
Kula, aşktan doğma diyar,
Yaşarken de nasıl ağyâr?
İlk günü nikâhı kıyar,
Sevgili arar bir asır...
Hayat mı?.. Sonu bitimli,
Kanı bayat, vıcık vıcık.
Kel ve tok kafada bitli
Dev bir âlem ki daracık.
İmhâya mahkûm apartman!
Yolda unutturan aşkı!
Vehim vahimi abartan,
Son dem geçmez kılan şıkkı.
Kayıt Tarihi : 3.2.2022 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!