Atalarım çok vefalı olurmuş,
Vefa’nın bir semtini bile kurmuş.
Dedem de hep Vefa’da otururmuş,
Hiç ama hiç unutmamış ninemi.
Vefayı önemseyen hiç olmamış
Şu yeni devirde vefa kalmamış,
Vefa sözünü lugat da almamış.
Hatırladıkça döverim sinemi.
Karış karış biliyorum vefayı,
Hainliklere yetişmiyor sayı,
Ne yapayım bu vefasız dünyayı,
Yedi bitirdi elli beş senemi.
(İstanbul:11.05.2004)
Ekrem ŞamaKayıt Tarihi : 1.9.2004 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!