Ruhum çığlık atmayan fırtınaların ortasında savrulur;
Her adım, soğuk acıların yıkık duvarlarından geçiştir.
Sonsuz bir boşlukta kaybolmuş eski hayaller,
Sessizce eriyip giden umutlarımın son izdüşümüdür.
Kalbimin en karanlık köşelerinde kırık anılar,
Sarsılmaz sancılarla örülü, kapanmayan yaralar;
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta