Veda Vakti Gelse De Şiiri - Kasım Kobakçı

Zifiri boşluktan, daha derin olsa da keder,
Arardık teselliyi, soğuk taşlarda,
Tükendi vaktimiz, soldu rengimiz,
Bir kez olsun sevinemedik.
*
Eski bir efsaneydik, biz aslında,
Fırtınada dağılan, küller gibi,
Dipsiz bir sevdaya tutulduk,
Kaybolan senelerimiz gibi.
*
Sisler çöker, dağların eteklerine,
Bakınca sen çehreme, hissederim yaşamı,
Yıllanmış şarap misali, yudumlarım seni,
Ruhum, bizim devrimiz doldu ve bitti.
*
Veda vakti gelse de, ağlama nefesim,
Biz sustuk, durdu hatıralar,
Beni hafızandan silmeyeceğine, yemin et bana,
Ben terk etsem dahi, sen terk etmeyeceksin.