Ve sonra kimse kabuğuna sığmadı

Ve sonra her şey değişti
Yıldırım hızıyla geçerken geceler
Kabuğunu çatlatıp dünyaya geldi
Çirkindi ama sevimliydi
Üşümüştü gözleri düşmüştü
Savunmasız bir o kadar sevgi dolu

Ve sonra günleri kovaladı
Günler gecelerin içinden çıktı
Sessizdi çokça kimsesiz
Dayanağı olmayan gücü
Kendi ayakları üzerine
Basıp gitti serüvenine
Kim yazmış kime okunmuş
Dudaklarından dökülen yok
Kendi içine sönük
Kanatları içine dönük
Çırpındı tökezledi kırıklık

Ve sonra gün oldu
İlk önce geçmişi kovdu
Yüzyıllık uykusu son buldu
Kanatları dağ, gözleri dünya
Uçtu, uçtukça büyüdü
Özünü buldu
Bir yüreğe kondu

Ve sonra ve sonra ve sonra
Sonrası yaşadığınla