Nuruyla ay düşer geceden yüreğime
Vurur da damgasını sineme;
Üşür sensizlik...
Dudakları lanetleyen sözlerin sus’udur böylesine ağlatan İstanbul’u..
Menfaat haykırışlarınla
Soluksuz müjdelerimin boğaza düğümlenmesi gibi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
