Hanidir unutulmuş
Balkonun bir köşesinde
Kurumuş çiçekler
Toza bulamış kendini
O çok sevdiğin huzur koltuğumuz
Perdeler solgun bir rengin
Hüznüyle alacaya çalmış
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.