Yıpranışın ve çırpınışın
son simgesiydi...
Ama bir gül vardı elinde,
hemde bembeyaz bir gül,
Tutuşu bir isyanı anlatıyordu...
Harman olmuş düşünceleri,
Bakışları mahsum,
Umutları tükenmiş,
Sanki bir ilke imza atmamış belli...
Artık düşünceleri,
Artık hisleri,
Artık umutları ve yaşam sevgisi donmuştu,
Döndü arkasını ve gitti...
Bir el bile sallamadan...
Kayıt Tarihi : 29.8.2022 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!