Ve ben her gece, kaybolayım

Ve ben her gece, kaybolayım…

Kanayan duygularım akıyor,
Acılar doldu yüreğime,
Boğulan ruhumda,
Can çekişiyor, nefesim…
Kaç kez yaşadım ölümü,
Bu kaçıncı hayatım.
Bugünü yaşamıyor sevgim,
Süzülüyor mutsuzluğa…
Islak sokakların, nemli adımıyım,
Ellerim boşluğun, sarhoşluğuna takılıyor,
Rüzgârın dokunuşu, salıyor bedenimi,
Kök salıyorum, alaca duygular da…
Yeter artık, dağılsın gönül sisim,
Güneşin renklerine, hasret gözlerim.
Mavi gökyüzü, sarsın tenimi,
Sabır kanadım, alsın götürsün…
Çok uzaklara, gölgem düşsün,
Ve ben her gece, kaybolayım…

Oktay ÇEKAL
23.02.2012-23.13