Sen bana papatya ol,
ben sana çınar
Sen falıma bakarken,
-seviyorum,
seviyorum,
seviyorum.
geceydi ve karanlıktı
şiir pişirmekteydi kadın günün kırıntılarıyla
adam sa hastaydı ve ateşlerdeydi
ve ılık bir şiir dökünüyordu ıslak ve çıplak
-ve sıcak-
efendim,
şimdi sene ikibin ler
büyüdük yani yani...
sakal- makal- kel- mel
kafeler, internet, düşük bel
ikiz ikiz bloklar,siteler ,alış-veriş yani
gelirken sevgilim
bana biraz çınar
bir dal söğüt
çam da olur hani …
bir demet nane – kekik
ya da bir tutam dağ nergizi filan…
kah ölüsün cam gibi ,boşluğa bakar gibi
benliğimi tenimi ,ateşte yakar gibi
bir ışıksın,sönüksün g,ünahım saklar gibi
kah soğuksun yakarsın z,emheride kar gibi
gözlerin neydi Allaha sen?
eflatun mu ?
mor mu?
laci ?
yoksa kahve miydi Tara
hani şu kırk yıl hatırı mı ne ?…,
gidiyorum
sana yangınlar bırakmak istemiyorum
külümü de alıp gidiyorum
gözlerimi yüzünde
ve ellerimi kapıda bulabilirsin
sana
" üç " deyince gidebilirsin Tara…
bir,
iki,
.....................
dört,
beş....
seni ben güzel annem
içerdeki günler kadar yazdım yüreğime
unutur muyum ki seni ben…
ama,,
temiz gömleğimi
akıyor yüzünde hüzün
Kirpiklerden içeri, derin
Hüzün gülüyor gözlerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!