Vasih Moyan Şiirleri - Şair Vasih Moyan

Vasih Moyan

beyaz mendilli Filistinli beyaz çocuk
asırlardır mendilindeki taşı
yine ve yeniden atar İsrailli askere
ve israil' li asker se
verir kurşunu
taş -kurşun

Devamını Oku
Vasih Moyan

yazıyor gökyüzüne bebem
umutlarını
noktalamış yıldızı
virgüllemiş Ay’ı

“bu ne denge kız bebe?”

Devamını Oku
Vasih Moyan

girme düşüme benim
girme ,ağlarım
Bismil ovasında tütünüm
koparma yapraklarımı kurutup kurutup
-yanarım-

Devamını Oku
Vasih Moyan

Şevki jı şevén tari
(gecelerden, kap kara bir gece)
Şevki jı şevén qeşa
(gecelerden ayaz geceler)
Tü nıkaribu kü çok bıdi ardé
(Yere çömelemeyeceğin kadar zorlu)

Devamını Oku
Vasih Moyan

benim olmayan gemilerim vardı
benim olmayan denizlerimde
tuz içindeydi geçmiş zaman yelkenlilerim
yorgundum
yaralıydım
üstüm başım sen içinde

Devamını Oku
Vasih Moyan

Benim olmayan gemilerim vardı benim olmayan denizlerde
Tuz içindeydi geçmiş zaman yelkenlilerim
Yorgundum
Yaralıydım
Üstüm başım sen içinde

Devamını Oku
Vasih Moyan

çeksem ellerimden ellerimi
beş parmak
on parmak
bin parmak
milyon parmak
kıyameti olur ellerimin

Devamını Oku
Vasih Moyan

elma dersem çık,
armut dersem çıkma
kalbimden Tara..
armut,
armut,
armut.....

Devamını Oku
Vasih Moyan

En güzel ben uyanırım sabahları
En güzel ben giyinir
Ben koşarım servise
Herkeslerden önce

Okulun kapısından en güzel ben dalarım içeri

Devamını Oku
Vasih Moyan


bizim esmer köyde bir esmer kadın
yine bir esmer doğurmaktaydı alışagele
bir esmer akşamüstü
adam sa
esmer bıyıklarını yemekle uğraşmaktaydı

Devamını Oku