Varlığın Sessiz Işığı

Bazen dünya susuyor,
rüzgâr bile düşünceli esiyor.
O anda anlıyorum;
varlık, yalnızca seni düşündüğümde anlam kazanıyor.
Ne Tanrı’nın sessizliğinde korku var artık,
ne de zamanın geçişinde hüzün.
Çünkü sen varsın
ve varlık, senin adında sesleniyor.
Ali der ki, “Yaşamak bir başkaldırıdır.”
Ben seni sevmeyi seçtim,
çünkü varoluşun en insanca başkaldırısıdır aşk.
Bir taşın, bir ağacın, bir nefesin arasında
seni hissediyorum;
çünkü sen, “hiçliğin ortasında” bile anlam bırakansın.
Biliyorum, bir gün her şey bitecek.
Ama aşk…
aşk, yok oluşa rağmen var olmayı seçen tek ışıktır.
Sonra o ışık
senin gözlerinden doğuyor hâlâ.
Aşk