Var mı cânâ şefkatinden bir demet gül bendene
Çok da hasret kaldı gönlüm ayrılıktan handene
Bir görümlük bahşedip sen çâre olsan derdime
Dîl-i zârı koyma mahzun,kıyma n’olur bendene
fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün
Bende – esir köle
Hande - sevinçli gülüş
Bahşetmek – bağışlamak,vermek
Dîl-i zâr - İnleyen gönül
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!