Vakti Huzur Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Vakti huzur dedik ezanların okunduğu sabaha.
Bizim değil, huzur düştü sadece zamanın ruhuna.
Nasiplenmek istedik bir nebze, belki dedik Dünya’da.
Eli boş, yüzü kara olmayalım diye Rabbimin huzurunda.

Bilemedim insana lütuf mudur huzur Dünya’da.
Yoksa Mahşer’in huzuruna, kaynak mıdır bu kargaşa.
Ey Rabbim, huzurun da güzel, huzuruna bigâne kalmak da.
Lakin çözümsüz görünüyor, bedenle ruh arası karmaşa.

Tutmak isterken birini diri, diğerinde bir çöküntü.
Beden mi ruhta yük, ruhta beden mi anlayamadım çünkü.
Bunca çaba açılmasın diye mesafe, lakin bulamadım rüknü.
Gördüm ki aciz beden artık, taşıyamıyor bu yükü.

2.5.2013