Vakit 2 Şiiri - Hüseyin Özdemir 2

Artık takvim yapraklarına inanmıyorum
Gönlümün her vakti seni gösteriyor
Gün kararıyor
Gölgem beni terk ediyor
Sen kalıyorsun aşk kalıyor

Bütün duyguların birbirine benzediği
Ahvalimin bilinmediği
Bir hâldır bu
Hicranlı gözyaşlarıma aldanmayıp da
Vuslatı bekleyen
Bir aşktır bu

Söyle, gönlümün her vakti
Seni gösteriyorsa
Gözlerime ırak olsan ne yazar
Mah yüzün ruhumu aydınlatıyorsa
Sulara düşen mehtap sönse
Ne yazar

Artık intizara çekilen ellerime
Buram buram hasret kokan gözlerime
Esaretten bahsetme.
Asıl özgürlük duygulardadır
Sen bitmeyen bir vakit oldukça
Sabahın aydınlığı
Gecenin karanlığı
Mahpus olsa ne yazar