Hani insan uyanıp,
Böler ya uykusunu.
Özleyip sevdiğinin,
Teninin kokusunu.
Elinde onun resmi,
Kestirip te atma hemen,
Olmaz diye, dinlemeden.
Bırak ta ben anlatayım,
Seni ne çok sevdiğimi.
Sana olan hislerimi,
Bana biraz zaman tanı,
Şüphenmi var hislerimden.
Anlamadın mı sen hala,
Sevdiğimi gözlerimden.
Görünce seni çözülür,
Aşk mevsimi geldi, açıldı güller;
Kimi sarı, kimi pembe, kırmızı.
Gönlüm baharını bekliyor artık,
Güller kadar güzel o tatlı kızı.
Baharın ardından yaz da gelecek,
Arada bir haber yolla,
Merhaba de, bazı bazı.
Sen orada, ben burada;
Ayrı geçirdik bu yazı.
Kaderini sen kendin çiz,
Kalbim yine sanki durdu duracak,
Ne zaman, nerede görsem ben onu.
Bu heyecana hiç kalp mi dayanır,
Bilemem nolacak sevdanın sonu.
Her ne yana baksam, sanki karşımda;
Bilsin herkes, gerek varmı;
Gizlemeye aşkımızı.
Ergeç herkes öğrenecek,
Bizim sevda şarkımızı.
Sanki bize yazılmış bu,
Suçum nedir diye,
Hiç sorma bana.
Benim bu halimden,
Sen sorumlusun.
O masum halinle,
Sen yoksun ya, hiç keyfim yok;
Tadı yok sensiz buranın.
Ne kadar da sevenin var,
O kadar çok ki soranın.
Bıraktın da gittin ya sen,
Şaka bile olsa bile,
Sevmiyorum deme bana.
İncinir hassastır kalbim,
Yaralanır içten içe.
Böyle söyleyip te beni,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!