Bugün gönlüm hüzün dolu,
Muradıma eremedim.
Sarılıp ta doya doya,
Öpücükler deremedim.
Fırtınalar var içimde,
Öyle bir söz söyledinki,
Şaşırdım, aklım ermedi.
Beni seviyormu diye,
Gözüme uyku girmedi.
Gözlerim bu güne kadar,
Ben senle olunca,
Gözüm dalmıyor.
Bitiyor dertlerim,
Hüzün kalmıyor.
Senden başka kimse,
Aklım çok karışık,
Sanki kördüğüm.
Yok ki senden başka,
Benim gördüğüm.
Duygular kitlendi,
Çöküyor sonbaharın hüznü,
Yağmur bulutlarının gölgesinde.
İçimdeki ayrılığın acısı,
Hüznün de ötesinde.
Geçti gitti koca yaz,
Oturmuş yarim karşıma,
Elindeki çay bardağı.
Bakışları sevgi dolu,
Sanki birer aşk yumağı.
Kesmedi çay gülüm beni,
Bu sevgi aklımı başımdan aldı,
Sevdiğim o güzel gönlümü çaldı.
Bu koca dünyada bir tek o kaldı,
Ondan başkasını görmez ki gözüm.
Korktum geç kalınca, bir telaş aldı;
Senin için topladım çiçekleri,
Gel artık gel nolur, güller solmasın.
Hep dönmen umuduyla yaşıyorum,
Gülümse, yüzünde hüzün olmasın.
Düşündün mü eskileri bir daha,
Uzun zaman oldu gülüm,
Bekliyorum yollarını.
Gelde dindir hasretimi,
Uzat ban kollarını.
Yoruldu artık gözlerim,
Bugün varız, yarın yokuz;
Zaman kısa anlasana.
Yaşıyalım doyasıya,
Uzat ellerini bana.
Naz edipte beni üzmek,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!