Yaptığın hayırlar soyuna yeter,
Yazmalı ismini en yüce dağa.
Sen bizden biriydin,abimdin sanki;
Acelen mi vardı be Sakıp Ağa.
Sanayide önder sanatta hami,
Ben seni gördükten sonra,
Olan oldu bil ki bana.
Ne yöne dönsem fark etmez,
Her yol çıkar en son sana.
Yeter ki farkında ol sen,
Hiç solmasın gülen yüzün,
Sana gülmek yakışıyor.
Gözlerinle gülüyorsun,
Sana gülmek yakışıyor.
Asma sakın hiç yüzünü,
Ömrümce ben hep bu anı,
Bekliyordum inan canım.
İlk görüşte sevdim seni,
O anda kaynadı kanım.
Aramakla geçti seni,
Sanki bana büyü yaptın,
Görünmez kimse gözüme.
Dudaklarımda sen varsın,
Senle başlarım sözüme.
Neler neler yapmadılar,
İnsan sever ya birini,
Ta yürekten, canı gibi.
Şimdi benden uzaktasın,
Sanki tatlı anı gibi.
Neden böyle oldu, söyle;
Yanlızdım, kalbimde bir sızı vardı;
Ellerim soğuktu ve üşümüştü.
Aniden karşıma sen çıkıverdin,
Gönlüm yangın yeri, sanki kor düştü.
Yıllarca hislerim hep karışıktı,
Sen orda, ben burda, arada dağlar;
Eller sevgimizi nerden bilecek.
Mesafeler aramıza girince,
Sanma ki bu aşkın sonu gelecek.
Bitecek ayrılık günün birinde,
Çizlir proje kağıt üstüne,
Onaylanır mühür, kaşe vurulur.
Her yapılan önce insan içindir,
Bu hususta hep önemle durulur.
Alınır izinler, başlar hazırlık;
Çok özledim canım seni,
Bekliyorum yollarını.
Gelde artık bitsin hasret,
Sar boynuma kollarını.
Küstünse gel barışalım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!