Vahit Aydemir Şiirleri - Şair Vahit Aydemir

Eğer sevmeseydim seni,
Gece gündüz anarmıydım.
Görmeyimce birgün seni,
Hasretinle yanarmıydım.

Defalarca günde seni,

Ne beni gör, ne de ara;
Sorma bile bundan sonra.
Kolaymı sevmek birini,
Aşık olmak senden sonra.

Bu gün yoksun, dünde kaldın;

Tüm anılar canlandı,
Sen karşıma çıkınca.
Değişti sanki dünyam,
Sen gülerek bakınca.

Yıkılmıştı hayaller,

Beni dinle canım, sen bana inan.
Dinleme boşuna sakın elleri.
Gönüller doğayı örnek alsınlar,
Yeşersin dalları, açsın gülleri.

Dua ediyorum her an Tanrı'ya,

Söyle nasıl aşktır ki bu,
Aldı gitti benden beni.
Dünya umurumda değil,
Seni seviyorum, seni.

Seni her an gördüğümde,

Çıktım yücelere seyran eyledim,
Sevdiğim o güzel görürmü beni.
Bırakır inadı, insafa gelir;
Dermi acep bana, sevdim ben seni.

Vuruldum ben sana, aldın aklımı;

Uzaktasın bir tanem,
Hasretin kor içimde.
Hayalin hep karşımda,
Her gün başka biçimde.

Yakıyor hasret beni,

Cenneti yaşardık senle ikimiz,
Eğer ki sevseydin sen benim kadar.
Gönlünü veripte meyletmen bana,
Bu kadar mı zor, söylesene yar.

Yolumuz çok uzun, ömrümüz kısa;

Ben seni seviyorum,
Sen beni sevmesen de.
Nere de olsan gelirim,
Sen bana gelmesen de.

Hep söylerim sevgimi,

Ne zaman bitecek çektiğim çile,
Acıyor halime inan el bile.
Gör, sen de yanarsın aşk yangınında;
İçimden geçenler bir gelse dile.

Haberler salarım, buluta yele;