gene bir gün batımındayım dünyanın bilmediğim bir köşesinde...
saçlarım çok yaşamaktan bembeyaz olmuş...
kan durgun akıyor damarlarımdan ama aldırmıyorum
ve bir daha öpmek için uzatıyorum dudağımı.,
elimdeki doldur-boşalttan yorgun kadehe...
. ,
sonra yan gözle bakıp gülümsüyorum
içimdeki bahçede saymak için yıldızların doğmasını bekleyen
zavallı çocukluğuma...
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 07:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!