Vah garip gönlüm

yine bir üçyüzaltmışbeş günü
devirdik,
maziye uğurladık ayrılmaz üçlü biz,
ben,özlem ve hüzün,
aylardır gülmüyorki yüzüm.
elemler yüküyle geliyor,
yokluğunun acısı içimi deliyor,
öyle bir haldeyim ki uzun zamandır,
sanki en önemli bir uzvum yok,
kesilmiş bir tarafım,
ne tadım var nede tuzum,
gelecekten kalmadı hiç umudum
sayende kırıldı kolum kanadım,
nasıl aptalmışım ki ben,
sana hemen inandım,
körmüşüm aslında her halini,
sahici sandım,
sevdim seni yandım ha yandım.
sendin sığındığım limanım,
çıktı birgün o limanda zamansız bir fırtına,
tarumar etti her yanı,
üzüntüden çekildi sanki
vucudumun tüm kanı...
vurgun yemiş gibiyim sayende oldum tıknefes
farkettim ki acıyor bana herkes
yanımda yine özlem ve hüzün var
gitmeliyim sıkıyor beni buralar
sanki dardayım yerim dar..
deli gönlüm inanma artık hiçbir göze,
vede yalan olan, sevgi dedikleri söze...
yalanmış yalan gördüklerinde,
duyduklarında..
vah garip gönlüm vah....

GÜLEN