Uzun Yol Şiiri Şiiri - Umut Ülbegi

-Erzincan'a-

Bitenlerin ardından
yitip gidenlerin ardından
ağıtlar yakıp ağlasam
içimdeki zindana yüreğimi bağlasam
kaçsam, kurtulamasam
mutluluk mevsimine döner miyim
döner miyim yeniden, bir bahar tazeliğinde aşka

Demek ki bekleyişin
özleyişin
inci tanesi gibi bedenime işleyişin yalandı
Ne zamandır avutuyordun yorgun kalbimi
masallar anlatıyordun, umuda ezgi masallar
çoktan vazgeçmiştin gözlerimden

Farkına bile varamamıştım düşlerinin
ve o düşlerin içinde eski rolüme sahip olamayacağımın
demek ki hasretim, sensizliğim
her acıda yudum yudum seni içişim boşaydı

Ne zamandır yanmıyordun benim için
ne zamandır istiyordun yalnızlığı
yalnızlık şarkısı çalınıyordu uzak diyarlardan
duyuyordum
ölümüne duyuyordum
benden vazgeçmenin ve kendini seçmenin denkliğinde
ben ölüyordum

28 gün daha ölürüm
bir Şubat ayı mesafesindedir sonun başlangıcı
iki dudak arasındadır 'son'
gözlerdeki başlangıcın darağacında sallandırılışı
dudaklarının arasındadır

28 gün daha ölürüm
28 gün daha gelemem o şehire
28 gün daha bakamam şehir ışıklarına
ama dönüşüm yakın
baharda aşklar kucaklaşırken döneceğim
aşka kırgın
kış yorgunu

Sen yalnızlığını severken
ona dokunurken
onunla sevişirken
döneceğim
ve o gün bile
bugünkü gibi seni isteyeceğim
arzularımı kilitleyip
sonumu bekleyeceğim

11.02.2001