Hırıltılı bezgin bir sessizlikle
Aynı evin içinde
Sarhoş zihinlerin
Bir o kadar da nahoş bedenlerin
Uzun süreli yabancılığını benimsemek üzereydi
“Bir tıkırtı duydum sanki” dedi
Endişelenme, sadece budala bir yalnızlık
Ondan başkası da yok
Çünkü bu hikâyeden herkes çekildi
Giderken de yüzlerinde bir bıkmışlık vardı
Sana yönelttikleri tiksinç bakışlarından anlaşılan oyduki
Galiba ruhun çok ağır kokuyordu
Oysaki bütün bu koku onların
Senin içinde bıraktıkları şeylerden geliyordu
Ve maalesef ki, sen de hep değişik ihtimallerle boğazladın kendini
Bunlar da farklı garipseniş çığlıkları
Mesela üzeri açık kalmış bir ev
İçerisine de sızan öksüz güneş ışıkları
Onun ardından da koşturan hâlsiz bir gece
Bir de bunların üzerine
Bu evde geçen
Uzun süreli yabancılığın.
Mert Altınkaynak
Kayıt Tarihi : 18.3.2021 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mert Altınkaynak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/18/uzun-sureli-yabancilik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!