Uzun bir gecede aydınlandı
oturduğum şehir
projektör tarıyordu
gökyüzünü
uzun bir ses
çığlık
sonra
yıllardır kulağımdan
gitmeyen sesler
dışardaydı
ses
ışık
ve ben
hepimiz yalnızdık
uzun bir gece
sürüyordu dışarda
uzakta birileri
bizi seyrediyordu
yalnızlığımızı
kendi yalnızlığı
içinde
oturduğum şehir
yalnızdı şimdi
bizler gibi
uzun bir gecede
gölgelerimizi bırakıyorduk.
1 7.1 2.1 998 Köln/ Düsseldorf
İsmail Cem ÖzkanKayıt Tarihi : 11.4.2002 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!