Üzülür Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÜZÜLÜR

Terk etmiş köyünü, düşmüş gurbete,
Köyünden bir haber sorar üzülür.
Eli yetişemez, değmez kümbet'e,
Hacı bektaş'ını arar üzülür.

Gurbet ellerinde yalnız başına,
Hasret kalmış toprağına taş'ına,
Yönünü çevirip köşektaş'ına,
Yollarına haber salar üzülür.

Memleket hasreti büker belini,
Kimselere arz eylemez halini,
Sineye akıtır gözün selini,
İçin için tüter, yanar üzülür.

Kaldıramaz muhannetin yük'ünü,
Ödüyemez, senedini, çek'ini,
Köyünde icara vermiş ekin'i,
Taşı toprağını anar üzülür.

Mevla'm eylemesin kimseyi garip,
İçi kan ağlıyor, dertten muzdarip,
Memleketi göz önüne getirip,
Uçar daldan dala konar üzülür,

Müçtehit'im garip, gurbette gezer,
Maziyi hatırlar,maniler dizer,
Hasret deryasında hayali yüzer,
Ekmeğini aş'a banar üzülür.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü