üzgünüm
ben asıl özür dilerim senden
evinin yanından gecen yolu benim sandım
sandım ki çabucak yürürsem bu yolculuk bitecek
yolunun her iki yönünü de sana gelişlere kapattım
sadece ben yürürsem mutlu olacagımıza inandım
evinizin yanındaki bakkalda doyurdum karnımı
baska nimet görmedi gözüm senden baska.
şu duvarın dibinde yatıp uyudum,
baska yerde uyku tutmaz beni diye.
üzgünüm
ben asıl özür dilerim senden
bu sabahlar bensiz olmaz sanıyordum
görüyorum ki ne güzel doguyormus güneş pencerene
üzgünüm
neden geldim ki ben bu şehrine.
çok üzgünüm
Kayıt Tarihi : 18.5.2010 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!