Herkesi hep kendi gibi sanandı,
Dostlarını sevgi ile anandı.
Evlat acısıyla kalbi yanandı,
Ayhan’a kavuştu Üzeyir Akdağ.
Torunlarla acısını bastırdı,
Çevresinde sevgi yeli estirdi.
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Yakınmış belli,
Belki hemşehri,
Belki dost, arkadaş...
Ama sevilen, sayılan...
Ne diyelim,
Mekanı cennettir inşallah...
Tebrikler şiire Nevzat Bey...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta