Herkesi hep kendi gibi sanandı,
Dostlarını sevgi ile anandı.
Evlat acısıyla kalbi yanandı,
Ayhan’a kavuştu Üzeyir Akdağ.
Torunlarla acısını bastırdı,
Çevresinde sevgi yeli estirdi.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Yakınmış belli,
Belki hemşehri,
Belki dost, arkadaş...
Ama sevilen, sayılan...
Ne diyelim,
Mekanı cennettir inşallah...
Tebrikler şiire Nevzat Bey...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta